I ΑΜSTERDAM.
Νοέμβριος μήνας, γύρω στις 12 το μεσημέρι. Ουρανός συννεφιασμένος, με
κάποιες πολύ λεπτές σταγόνες βροχής να μας χτυπάνε στο πρόσωπο. Βγαίνουμε από
το σιδηροδρομικό σταθμό, μεγάλο κτίριο, αριστερά και δεξιά υψώνονται δύο πύργοι, ο καθένας με ένα ρολόι στην κορυφή, σήμα
κατατεθέν. Μπροστά μας αντικρίζουμε δεκάδες ποδήλατα, κλειδωμένα και
στοιβαγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, να αντιστέκονται στον άνεμο που φυσάει από
το κανάλι. Επιτέλους! Βρισκόμαστε στο Άμστερνταμ!
Και τώρα τί κάνουμε; Από πού ξεκινάμε; Πρώτη στάση στο ξενοδοχείο να
ξεφορτώσουμε και να αποφασίσουμε που θα πάμε. Θα νοικιάσουμε ποδήλατο;
Εννοείται, αλλά μάλλον όχι σήμερα γιατί δεν θα το χαρούμε. Έτσι κι αλλιώς σε
τρεις με τέσσερις ώρες θα νυχτώσει. Μπορούμε όμως να κάνουμε μια βόλτα στους
λιθόστρωτους δρόμους του κέντρου, να βρούμε και το περιβόητο Red Light
District, που όλοι πια μιλάνε γι'αυτό μετά από μια επίσκεψη στην πρωτεύουσα της
Ολλανδίας. Μετά από περίπου μισή ώρα περπάτημα, συμπεριλαμβανομένων των στάσεων
για λήψη φωτογραφιών και εξερεύνησης του χάρτη, βρισκόματε σε ένα μικρό
γεφυράκι από το οποίο μπορούμε να διασχίσουμε ένα κανάλι. Κατά μήκος του
καναλιού, από αριστερά και από δεξιά, βλέπουμε βιτρίνες, όχι ρούχων αλλά...
γυναικών, ξανθών κυρίως, με κόκκινα εσώρουχα, μαύρα ψιλοτάκουνα... Ναι λοιπόν,
αυτή είναι μια από τις πιο γνωστές και παλιές περιοχές του κέντρου του
Άμστερνταμ, ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της πόλης, μαζί με τα
διάσημα μουσεία του Βαν Γκοκγ, του Ρέμπραντ κτλ.
Είπαμε, βρισκόμαστε στο Άμστερνταμ και όχι στο Βατικανό, γι' αυτό αφεθείτε λίγο, αφήστε κατά μέρος τα ταμπού και τις προκαταλήψεις και απολαύστε το διαφορετικό αυτό περιβάλλον γιατί δεν θα το συναντήσετε σε πολλές ευρωπαϊκές και μη πόλεις. Όχι, δεν εννοούμε ότι πρέπει να επισκεφτείτε οπωσδήποτε αυτούς τους σύγχρονους οίκους ανοχής και Live Show bars, αν και σε περίπτωση που είστε αντροπαρέα, διόλου απίθανο να μην αντισταθείτε, ωστόσο μην αρκεστείτε σε αυτή την εικόνα και μορφή διασκέδασης του Άμστερνταμ. Παρόλο που η "βιομηχανία του σεξ" και τα επίσης διάσημα coffee shops που αποφέρουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο και αμέτρητους τουρίστες, είναι άδικο κατά τη γνώμη μας να είναι αυτή η κύρια εικόνα με την οποία έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας αυτή την ούτως ή άλλως προοδευτική πόλη.
Για μία τόσο μικρή σε διαστάσεις και πληθυσμό χώρα, όπως είναι η Ολλανδία,
τα επιτεύγματά της είναι αξιοσημείωτα. Παίρνοντας για παράδειγμα τα μουσεία, μόνο το Άμστερνταμ διαθέτει ίσως το μεγαλύτερο αριθμό μουσείων
στον κόσμο αναλογικά με τον πληθυσμό του. Τα πιο γνωστά μουσεία της πόλης, από
άποψη σημασίας αλλά και επισκεψιμότητας είναι το μουσείο του γνωστού και
ιδιόρρυθμου ζωγράφου Βαν Γκογκ, που φιλοξενεί τον κύριο όγκο του έργου
του και παράλληλα κάνει μια αναδρομή της ζωή του, από τα πρώτα στάδια
αναζήτησης της καλλιτενικής του ταυτότητας έως και τις τελευταίες μέρες του στο
ψυχιατρείο του Σαν Ρεμύ. Το επίσης σπουδαίο και εμβληματικό μουσείο
Ρικς είναι από τα μεγαλύτερα της χώρας και διαθέτει πίνακες των
σημαντικότερων Ολλανδών ζωγράφων, υποχρεωτική στάση για τους λάτρεις της
εικαστικής τέχνης. Τα δύο αυτά μουσεία καθώς και κάποια ακόμα βρίσκονται σε
απόσταση το ένα από το άλλο πέντε λεπτών με τα πόδια. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο
ότι αυτή η περιοχή του Άμστερνταμ ονομάζεται επίσημα γειτονιά των μουσείων.
Ένα από τα πιο πολυσύχναστα μουσεία είναι αυτό της Αννας Φρανκ το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Jordan, βορειοανατολικά του κέντρου της πόλης . Βασικά λέγεται το σπίτι της Άννας Φρανκ αφού πρόκειται για το κτίριο όπου κρύφτηκε η οικογένεια Φρανκ στο Άμστερνταμ όταν εγκατέλειψαν την Ανατοκλική Γερμανία όπου ζούσαν για να γλυτώσουν από τις συλλήψεις των Ναζί. Το μουσείο - σπίτι δεν είναι κάτι συγκλονιστικό, όμως αξίζει τον κόπο να το επισκεφτεί κανείς. Το οπτικοακουστικό υλικό με την μορφή βίντεο, σλάιντς και επιγραφές με αποσπάσματα από το πασίγνωστο ημερολόγιο της Άννας Φρανκ δεν θα σας αφήσουν αδιάφορους. Αν είστε ιδιαίτερα ευσυγκίνητοι/τες φροντίστε να έχετε και κανένα χαρτομάντηλο μαζί σας μην τυχόν σας πάρουν τα ζουμιά... γιατί η ατμόσφαιρα το επιτρέπει.
ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΟΡΘΟΠΕΤΑΛΙΕΣ
Παραβλέποντας τις καιρικές συνθήκες, εκτός κι αν πρόκειται για έντονα καιρικά φαινόμενα, μην παραλείψετε να νοικιάσετε ποδήλατο στο Άμστερνταμ. Είναι σίγουρα ο πιο ενδιαφέρον και ο πιο γρήγορος τρόπος για να γυρίσετε την πόλη και κυρίως να νιώσετε, έστω και για λίγο, τον τρόπο ζωής των κατοίκων, για να καταλάβετε ότι εδώ το ποδήλατο επικρατεί έναντι οποιουδήποτε άλλου μέσου μεταφοράς. Δεν θα σας κοστίσει ακριβά. Σε διάφορα σημεία της πόλης θα βρείτε μαγαζιά που νοικιάζουν αποκλειστικά ποδήλατα αλλά είναι επίσης πολύ πιθανό το ξενοδοχείο στο οποίο θα μένετε να σας δίνει επίσης αυτή τη δυνατότητα. Οι τιμές είναι παρόμοιες και κυμαίνονται γύρω στα 13 - 15 ευρώ. Προσοχή! Συνήθως τα ολλανδικά ποδήλατα έχουν το πίσω φρένο στο πετάλι, δηλαδή με το που θα κάνετε πετάλι προς τα πίσω το ποδήλατο θα φρενάρει. Δεν είναι δύσκολο, όμως αν δεν το έχετε ξαναδοκιμάσει, ίσως να σας μπερδέψει. Υπάρχει όμως και η δυνατότητα ενοικιάσεως ποδηλάτου με φρένα στο τιμόνι, με την καταβολή λίγων ευρώ παραπάνω.
Η οδήγηση ποδηλάτου μέσα στην πόλη θα πρέπει κατά τη γνώμη μας να είναι το must κάθε επίσκεψης στο Άμστερνταμ. Απλά φροντίζετε να οδηγείτε πάνω στους ποδηλατοδρόμους και όχι στα πεζοδρόμια καθώς επίσης και να τηρείτε τους φωτεινούς σηματοδότες πιστά (υπάρχουν αποκλειστικοί για τα ποδήλατα) γιατί διαφορετικά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι μοιραία... Γενικώς να έχετε τα μάτια σας δεκατέσσερα γιατί οι Ολλανδοί είναι τρελοί ποδηλάτες! Με την καλή και την κακή έννοια...
Η γαλήνη του Vondelpark του μεγαλύτερου πάρκου του Αμστερνταμ θα μας μείνει αξέχαστη. Ιδανικό μέρος για ποδηλασία ειδικά αν σας φοβίζει η ποδηλατοκίνηση της πόλης!
ΦΑΓΗΤΟ
Ύστερα απο από μια χορταστική μέρα γεμάτη ποδήλατο
και επισκέψεις σε μουσεία ηρθε η ώρα να επισκεφτούμε παραδοσιακά εστιατόρια και να δοκιμάσουμε ολλανδικές σπεσιαλιτέ. Σε
αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες
το Άμστερνταμ δεν τιμά τον τόπο και έτσι κανείς βρίσκει πλειάδα επιλογών από ασιατικές,
ιταλικές μέχρι και αργεντίνικες γεύσεις. Στην επίσκεψή μας τιμήσαμε μόνο ένα μαγαζί
και απ' ότι καταλάβαμε η ολλανδική κουζίνα είναι αφενός μια τυπική κουζίνα χωρίς κάτι το πρωτότυ και
αφετέρου κοστίζει κάτι παραπάνω από τα υπόλοιπα (πιάτα με χοιρινό και πατάτες
ή ψάρι). Αρκετά καλή είναι η επιλογή κινέζικων, ταιλανδέζικων, σουριναμέζικων και γενικώς ασιατικών εστιατορίων, τα οποία συνοστίζονται κυρίως σε δύο με τρεις δρόμους μέσα στη συνοικία των κόκκινων φαναριών και αποτελούν ένα είδος chinatown του Άμστερνταμ. Είναι σαφώς
η πιο οικονομική λύση φαγητού στην ολλανδική πρωτεύουσα και αν σας αρέσει να τολμάτε να δοκιμάζετε καινούριες γεύσεις τότε πώς σας φαίνεται η συνταγή κοτόπουλου με σως από φιστίκια; Εμάς πάντως θα μας μείνει αξέχαστη ύστερα από την δοκιμή της
σε πολυσύχναστο κινέζικο - σουριναμέζικο εστιατόριο στην εν λόγω περιοχή.
