Την Πελλοπόνησο τη γνωρίζουμε αρκετά καλά λόγω των ιστορικών αναφορών σε βιβλία που έχουμε κάνει όλοι στο σχολείο, λόγω εκδρομών σε αρχαιολογικούς χώρους όπως η επίδαυρος και οι Μυκήνες και διακοπές στα διάφορα τουριστικά θέρετρα που διαθέτει, κυρίως παραθαλάσσια. Αυτές τις εικόνες είχαμε σχηματίσει κι εμείς κυρίως στο μυαλό μας μέχρι που αποφασίσαμε να επισκεφτούμε ένα από τα ορεινά κομμάτια της και ξεκινήσαμε από αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στην Αθήνα, δηλαδή την Ορεινή Κορινθία.
 |
| 'Αποψη 'Ανω Τρικάλων |
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ
Η Ορεινή Κορινθία λοιπόν λέγεται αλλιώς και Ζήρεια, από το όνομα των δύο βουνοκορφών που δεσπόζουν στην περιοχή και έχουν γίνει πόλος έλξης για τους τουρίστες λόγω της φυσικής ομορφιάς και των δραστηριοτήτων που προσφέρουν. Η μεγάλη Ζήρεια είναι η ψηλότερη βουνοκορφή με ύψος που ξεπερνά τα δύο χιλιάδες μέτρα. Από τα πεδινά της Κορινθίας, πριν ακόμα το αμάξι αρχίσει την ανοδική πορεία του προς τις ορεινές περιοχές, μπορεί κάποιος εύκολα να παρατηρήσει τις χιονισμένες βουνοκορφές της Ζήρειας το χειμώνα. Το σημαντικότερο ίσως κεφαλοχώρι της περιοχής είναι τα Τρίκαλα, που δέχονται το μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών σε σχέση με άλλα χωριά της περιοχής καθώς εκεί βρίσκονται οι περισσότεροι ξενώνες και μαγαζιά. Τα Τρίκαλα στην πραγματικότητα χωρίζονται σε τρεις συνοικίες, τα Άνω Τρίκαλα, τα Μεσαία και τα Κάτω. Τα Άνω Τρίκαλα με τα Μεσαία είναι σχεδόν ενωμένα μεταξύ τους, δηλαδή η απόσταση μπορεί να διανυθεί με τα πόδια, ενώ τα Κάτω Τρίκαλα βρίσκονται λίγο πιο χαμηλά, σε απόσταση περίπου 3 χιλιομέτρων από τις άλλες δύο συνοικίες. Όλες οι συνοικίες διαθέτουν σύγχρονα και πολυτελή καταλύματα αλλά σίγουρα οι πιο κοσμικές συνοικίες ειναι αυτές των Άνω και Μεσαίων Τρικάλων.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Οι περισσότεροι ξενώνες της περιοχής έχουν διαμορφωθεί έτσι ώστε να διαθέτουν τζάκι και στην τιμή δωματίου συμπεριλαμβάνονται συνήθως και τα ξύλα που θα χρησιμοποιηθούν. Επίσης, κάτι το οποίο συνηθίζεται, είναι το δωμάτιο να διαθέτει μπάνιο με υδρομασάζ και μάλιστα σε ορισμένα ξενοδοχεία το τζακούζι βρίσκεται μέσα στο υπνοδωμάτιο. Οι τιμές φυσικά ποικίλλουν αναλόγως των υπηρεσιών που προσφέρει κάθε δωμάτιο, του μεγέθους του, της διακόσμησης και της θέας χωρίς ωστόσο να υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις. Δηλαδή, σε περιόδους υψηλής τουριστικής κίνησης, σαββατοκύριακα, γιορτές και αργίες οι τιμές κυμαίνονται περίπου από 90 έως και 130 ευρώ. Υπάρχουν βέβαια, αν το ψάξει κανείς, και πιο απλά δωμάτια, χωρίς τις παραπάνω ανέσεις που αναφέραμε, σε τιμές γύρω στα 70 ευρώ. Πάντως πολλοί ξενώνες αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους ότι σε περιόδους εκτός εορτών, τις ημέρες Δευτέρα έως Πέμπτη, γίνεται έκπτωση στις τιμές. Καλή η προσπάθειά τους αλλά δεν είμαστε σίγουροι για το πόσοι μπορούν να επωφεληθούν από αυτή την ευκαιρία.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
 | ||
Η παγωμένη λίμνη Δασίου 
Στη συνέχεια μπορεί κανείς να επισκεφτεί κανείς το Αθλητικό - Χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας και να χαρεί την πίστα του κάνοντας σκι ή νοικιάζοντας ένα snowmobile. Για αυτούς που δεν είναι λάτρεις των χειμερινών σπορ το κεντρο διαθέτει chalet που προσφέρει διάφορα ροφήματα και μικρογεύματα.
Εκτός από την λίμνη Δασίου αξίζει να επισκεφτεί κανείς και την τεχνιτή λίμνη Δόξα. Απά τα Κάτω Τρίκαλα ακολουθούμε την διαδρομή προς Καρυά.Ύστερα απο 30 χιλιόμετρα περίπου απολαμβάνει κανείς την θέα της λίμνης. Η διαδρομή μέχρι εκεί είναι πλούσια από έλατα και πυκνή βλάστηση. Αξίζει να αναφερθεί οτι στην διαδρομή αυτή συναντάμε στο χωριό Κάτω Ταρσός το σπήλαιο της Παναγιάς του βράχου.Πρόκειται για ένα διώροφο σπήλαιο, στον κάτω όροφο του οποίου είναι χτισμένο ασκηαριό - εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία.Το όλο τοπίο θυμιζει στον επισκέπτη τα Μετέωρα.
 
Στην συνέχεια αφού φτάσουμε στην κοιλάδα του Φενεού ακολουθούμε την διαδρομή προς λίμνη Δόξα. Το μεγαλυτέρο ποσοστό της διαδρομής αποτελείται από χωματόδρομο ανάμεσα σε πλατάνια και ρυάκια. Η λίμνη Δόξα δημιουργήθηκε πριν από 10 χρόνια για αρδευτικόυς λόγους αλλά στη συνέχεια αποδείχθηκε μη αξιοποιήσιμη. Τα τελευταία χρόνια αποτελεί σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής αφού εκτός της φυσικής ομορφιάς που δημιουργεί το δάσος απο μαυρόπευκα μπορεί κάποιος να επισκεφτεί τον Άγιο Φανούριο στο κέντρο της λίμνης όπως και το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του 15ου αιώνα.
  
Όσοι έχουν χρόνο μπορούν να συνεχίσουν τη διαδρομή και να επισκεφτούν τα χωριά Μεσινό, Μόσια και Καστανιά που διατηρούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα. Η βλάστηση στην διαδρομή γινεται πιο πυκνή και σε κάποια σημεία υπάρχουν οριοθετημένα μονοπάτια για τους λάτρεις της πεζοπορίας. Όσον αναφορά στη λίμνη Στυμφαλία, λογω περιορισμένου χρόνου, δεν κάναμε στάση για να την εξερευνήσουμε οπότε δεν μπορουμε να εκφερουμε άποψη. Εκ πρώτης όψεως πάντως δεν μας προξένησε εντύπωση.
ΦΑΓΗΤΟ
Τα περισσότερα εστιατόρια και παραδοσιακές ταβέρνες βρίσκονται κοντά στα Τρίκαλα. Για όσους προσέχουν την διατροφή τους καλό θα ήταν να τα αποφύγουνε. Το μενού συνήθως αποτελείται απο μαγειρευτά κρέατα και πίτες. Μπορεί κανείς να δοκιμάσει αγριογούρουνο στιφάδο, αρνάκι στη γάστρα, φασολάδα καθώς και χοιρινο με δαμάσκηνα, όλα σε προσιτές τιμές (το καραμελωμένο χοιρινό με δαμάσκηνα και σύκα ηταν μούρλια!). Ταβέρνες υπάρχουν και στα γύρω χωριά που προσφέρουν πιο πολύ ψητά κρέατα "της ώρας".
|
