Ιορδανία: Στα ίχνη του Ιντιάνα Τζόουνς...

Είναι μόλις δύο ώρες απόσταση με το αεροπλάνο από την Αθήνα, έχει καταπληκτικό φαλάφελ και χούμους καθώς και ένα από τα επτά θαύματα του Νέου Κόσμου. Πολλά χρόνια πριν από αυτή την ανακοίνωση - βράβευση, που έγινε βάσει ψηφοφορίας στο ίντερνετ, ο διάσημος σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ είχε ήδη γυρίσει εκεί μια από τις ταινίες του Ιντιάνα Τζόουνς και απ΄ότι φαίνεται κάτι παραπάνω ήξερε. Τη στιγμή που ο Αραβικός κόσμος κλονίζεται και προσπαθεί για ακόμα μια φορά στην ιστορία του, μέσα από θυσίες και αιματοχυσίες, να διεκδικήσει δικαιώματα και ελευθερίες υπέρ του λαού, μια Μεσανατολική χώρα, φαίνεται να χαίρει ειρήνης και ασφάλειας, εκφράζοντας εμπιστοσύνη και αγάπη προς τον Βασιλιά της.

Διαβάστε περισσότερα »

I ΑΜSTERDAM. 

Νοέμβριος μήνας, γύρω στις 12 το μεσημέρι. Ουρανός συννεφιασμένος, με κάποιες πολύ λεπτές σταγόνες βροχής να μας χτυπάνε στο πρόσωπο. Βγαίνουμε από το σιδηροδρομικό σταθμό, μεγάλο κτίριο, αριστερά και δεξιά υψώνονται δύο πύργοι, ο καθένας με ένα ρολόι στην κορυφή, σήμα κατατεθέν. Μπροστά μας αντικρίζουμε δεκάδες ποδήλατα, κλειδωμένα και στοιβαγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, να αντιστέκονται στον άνεμο που φυσάει από το κανάλι. Επιτέλους! Βρισκόμαστε στο Άμστερνταμ! 

Και τώρα τί κάνουμε; Από πού ξεκινάμε; Πρώτη στάση στο ξενοδοχείο να ξεφορτώσουμε και να αποφασίσουμε που θα πάμε. Θα νοικιάσουμε ποδήλατο; Εννοείται, αλλά μάλλον όχι σήμερα γιατί δεν θα το χαρούμε. Έτσι κι αλλιώς σε τρεις με τέσσερις ώρες θα νυχτώσει. Μπορούμε όμως να κάνουμε μια βόλτα στους λιθόστρωτους δρόμους του κέντρου, να βρούμε και το περιβόητο Red Light District, που όλοι πια μιλάνε γι'αυτό μετά από μια επίσκεψη στην πρωτεύουσα της Ολλανδίας. Μετά από περίπου μισή ώρα περπάτημα, συμπεριλαμβανομένων των στάσεων για λήψη φωτογραφιών και εξερεύνησης του χάρτη, βρισκόματε σε ένα μικρό γεφυράκι από το οποίο μπορούμε να διασχίσουμε ένα κανάλι. Κατά μήκος του καναλιού, από αριστερά και από δεξιά, βλέπουμε βιτρίνες, όχι ρούχων αλλά... γυναικών, ξανθών κυρίως, με κόκκινα εσώρουχα, μαύρα ψιλοτάκουνα... Ναι λοιπόν, αυτή είναι μια από τις πιο γνωστές και παλιές περιοχές του κέντρου του Άμστερνταμ, ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα της πόλης, μαζί με τα διάσημα μουσεία του Βαν Γκοκγ, του Ρέμπραντ κτλ.

 Είπαμε, βρισκόμαστε στο Άμστερνταμ και όχι στο Βατικανό, γι' αυτό αφεθείτε λίγο, αφήστε κατά μέρος τα ταμπού και τις προκαταλήψεις και απολαύστε το διαφορετικό αυτό περιβάλλον γιατί δεν θα το συναντήσετε σε πολλές ευρωπαϊκές και μη πόλεις. Όχι, δεν εννοούμε ότι πρέπει να επισκεφτείτε οπωσδήποτε αυτούς τους σύγχρονους οίκους ανοχής και Live Show bars, αν και σε περίπτωση που είστε αντροπαρέα, διόλου απίθανο να μην αντισταθείτε, ωστόσο μην αρκεστείτε σε αυτή την εικόνα και μορφή διασκέδασης του Άμστερνταμ. Παρόλο που η "βιομηχανία του σεξ" και τα επίσης διάσημα coffee shops που αποφέρουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο και αμέτρητους τουρίστες, είναι άδικο κατά τη γνώμη μας να είναι αυτή η κύρια εικόνα με την οποία έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας αυτή την ούτως ή άλλως προοδευτική πόλη.

Για μία τόσο μικρή σε διαστάσεις και πληθυσμό χώρα, όπως είναι η Ολλανδία, τα επιτεύγματά της είναι αξιοσημείωτα. Παίρνοντας για παράδειγμα τα μουσεία, μόνο το Άμστερνταμ διαθέτει ίσως το μεγαλύτερο αριθμό μουσείων στον κόσμο αναλογικά με τον πληθυσμό του. Τα πιο γνωστά μουσεία της πόλης, από άποψη σημασίας αλλά και επισκεψιμότητας είναι το μουσείο του γνωστού και ιδιόρρυθμου ζωγράφου Βαν Γκογκ, που φιλοξενεί τον κύριο όγκο του έργου του και παράλληλα κάνει μια αναδρομή της ζωή του, από τα πρώτα στάδια αναζήτησης της καλλιτενικής του ταυτότητας έως και τις τελευταίες μέρες του στο ψυχιατρείο του Σαν Ρεμύ. Το επίσης σπουδαίο και  εμβληματικό μουσείο Ρικς είναι από τα μεγαλύτερα της χώρας και διαθέτει πίνακες των σημαντικότερων Ολλανδών ζωγράφων, υποχρεωτική στάση για τους λάτρεις της εικαστικής τέχνης. Τα δύο αυτά μουσεία καθώς και κάποια ακόμα βρίσκονται σε απόσταση το ένα από το άλλο πέντε λεπτών με τα πόδια. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι αυτή η περιοχή του Άμστερνταμ ονομάζεται επίσημα γειτονιά των μουσείων. 

Ένα από τα πιο πολυσύχναστα μουσεία είναι αυτό της Αννας Φρανκ το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Jordan, βορειοανατολικά του κέντρου της πόλης . Βασικά λέγεται το σπίτι της Άννας Φρανκ αφού πρόκειται για το κτίριο όπου κρύφτηκε η οικογένεια Φρανκ στο Άμστερνταμ όταν εγκατέλειψαν την Ανατοκλική Γερμανία όπου ζούσαν για να γλυτώσουν από τις συλλήψεις των Ναζί. Το μουσείο - σπίτι δεν είναι κάτι συγκλονιστικό, όμως αξίζει τον κόπο να το επισκεφτεί κανείς. Το οπτικοακουστικό υλικό με την μορφή βίντεο, σλάιντς και επιγραφές με αποσπάσματα από το πασίγνωστο ημερολόγιο της Άννας Φρανκ δεν θα σας αφήσουν αδιάφορους. Αν είστε ιδιαίτερα ευσυγκίνητοι/τες φροντίστε να έχετε και κανένα χαρτομάντηλο μαζί σας μην τυχόν σας πάρουν τα ζουμιά... γιατί η ατμόσφαιρα το επιτρέπει.

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΟΡΘΟΠΕΤΑΛΙΕΣ

Παραβλέποντας τις καιρικές συνθήκες, εκτός κι αν πρόκειται για έντονα καιρικά φαινόμενα, μην παραλείψετε να νοικιάσετε ποδήλατο στο Άμστερνταμ. Είναι σίγουρα ο πιο ενδιαφέρον και ο πιο γρήγορος τρόπος για να γυρίσετε την πόλη και κυρίως να νιώσετε, έστω και για λίγο, τον τρόπο ζωής των κατοίκων, για να καταλάβετε ότι εδώ το ποδήλατο επικρατεί έναντι οποιουδήποτε άλλου μέσου μεταφοράς. Δεν θα σας κοστίσει ακριβά. Σε διάφορα σημεία της πόλης θα βρείτε μαγαζιά που νοικιάζουν αποκλειστικά ποδήλατα αλλά είναι επίσης πολύ πιθανό το ξενοδοχείο στο οποίο θα μένετε να σας δίνει επίσης αυτή τη δυνατότητα. Οι τιμές είναι παρόμοιες και κυμαίνονται γύρω στα 13 - 15 ευρώ. Προσοχή! Συνήθως τα ολλανδικά ποδήλατα έχουν το πίσω φρένο στο πετάλι, δηλαδή με το που θα κάνετε πετάλι προς τα πίσω το ποδήλατο θα  φρενάρει. Δεν είναι δύσκολο, όμως αν δεν το έχετε ξαναδοκιμάσει, ίσως να σας μπερδέψει. Υπάρχει όμως και η δυνατότητα ενοικιάσεως ποδηλάτου με φρένα στο τιμόνι,  με την καταβολή λίγων ευρώ παραπάνω.

Η οδήγηση ποδηλάτου μέσα στην πόλη θα πρέπει κατά τη γνώμη μας να είναι το must κάθε επίσκεψης στο Άμστερνταμ. Απλά φροντίζετε να οδηγείτε πάνω στους ποδηλατοδρόμους και όχι στα πεζοδρόμια καθώς επίσης και να τηρείτε τους φωτεινούς σηματοδότες πιστά (υπάρχουν αποκλειστικοί για τα ποδήλατα) γιατί διαφορετικά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι μοιραία... Γενικώς να έχετε τα μάτια σας δεκατέσσερα γιατί οι Ολλανδοί είναι τρελοί ποδηλάτες! Με την καλή και την κακή έννοια...

Η γαλήνη του Vondelpark του μεγαλύτερου πάρκου του Αμστερνταμ θα μας μείνει αξέχαστη. Ιδανικό μέρος για ποδηλασία ειδικά αν σας φοβίζει η ποδηλατοκίνηση της πόλης!

ΦΑΓΗΤΟ

Ύστερα απο από μια χορταστική μέρα γεμάτη ποδήλατο και επισκέψεις σε μουσεία ηρθε η ώρα να επισκεφτούμε παραδοσιακά εστιατόρια και να δοκιμάσουμε ολλανδικές σπεσιαλιτέ. Σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές  πρωτεύουσες το Άμστερνταμ δεν τιμά τον τόπο και έτσι κανείς βρίσκει πλειάδα επιλογών από ασιατικές, ιταλικές μέχρι και αργεντίνικες γεύσεις. Στην επίσκεψή μας τιμήσαμε μόνο ένα μαγαζί και απ' ότι καταλάβαμε η ολλανδική κουζίνα είναι αφενός  μια τυπική κουζίνα χωρίς κάτι το πρωτότυ και αφετέρου κοστίζει κάτι παραπάνω από τα υπόλοιπα (πιάτα με χοιρινό και πατάτες ή ψάρι). Αρκετά καλή είναι η επιλογή κινέζικων, ταιλανδέζικων, σουριναμέζικων και γενικώς ασιατικών εστιατορίων, τα οποία συνοστίζονται κυρίως σε δύο με τρεις δρόμους μέσα στη συνοικία των κόκκινων φαναριών και αποτελούν ένα είδος chinatown του Άμστερνταμ. Είναι σαφώς η πιο οικονομική λύση φαγητού στην ολλανδική πρωτεύουσα και αν σας αρέσει να τολμάτε να δοκιμάζετε καινούριες γεύσεις τότε πώς σας φαίνεται η συνταγή κοτόπουλου με σως από φιστίκια; Εμάς πάντως θα μας μείνει αξέχαστη ύστερα από την δοκιμή της σε πολυσύχναστο κινέζικο - σουριναμέζικο εστιατόριο στην εν λόγω περιοχή.

Διαβάστε περισσότερα »

Εξόρμηση στην Ορεινή Κορινθία

Την Πελλοπόνησο τη γνωρίζουμε αρκετά καλά λόγω των ιστορικών αναφορών σε βιβλία που έχουμε κάνει όλοι στο σχολείο, λόγω εκδρομών σε αρχαιολογικούς χώρους όπως η επίδαυρος και οι Μυκήνες και διακοπές στα διάφορα τουριστικά θέρετρα που διαθέτει, κυρίως παραθαλάσσια. Αυτές τις εικόνες είχαμε σχηματίσει κι εμείς κυρίως στο μυαλό μας μέχρι που αποφασίσαμε να επισκεφτούμε ένα από τα ορεινά κομμάτια της και ξεκινήσαμε από αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στην Αθήνα, δηλαδή την Ορεινή Κορινθία. 

'Αποψη 'Ανω Τρικάλων

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ
Η Ορεινή Κορινθία λοιπόν λέγεται αλλιώς και Ζήρεια, από το όνομα των δύο βουνοκορφών που δεσπόζουν στην περιοχή και έχουν γίνει πόλος έλξης για τους τουρίστες λόγω της φυσικής ομορφιάς και των δραστηριοτήτων που προσφέρουν. Η μεγάλη Ζήρεια είναι η ψηλότερη βουνοκορφή με ύψος που ξεπερνά τα δύο χιλιάδες μέτρα. Από τα πεδινά της Κορινθίας, πριν ακόμα το αμάξι αρχίσει την ανοδική πορεία του προς τις ορεινές περιοχές, μπορεί κάποιος εύκολα να παρατηρήσει τις χιονισμένες βουνοκορφές της Ζήρειας το χειμώνα. Το σημαντικότερο ίσως κεφαλοχώρι της περιοχής είναι τα Τρίκαλα, που δέχονται το μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών σε σχέση με άλλα χωριά της περιοχής καθώς εκεί βρίσκονται οι περισσότεροι ξενώνες και μαγαζιά. Τα Τρίκαλα στην πραγματικότητα χωρίζονται σε τρεις συνοικίες, τα Άνω Τρίκαλα, τα Μεσαία και τα Κάτω. Τα Άνω Τρίκαλα με τα Μεσαία είναι σχεδόν ενωμένα μεταξύ τους, δηλαδή η απόσταση μπορεί να διανυθεί με τα πόδια, ενώ τα Κάτω Τρίκαλα βρίσκονται λίγο πιο χαμηλά, σε απόσταση περίπου 3 χιλιομέτρων από τις άλλες δύο συνοικίες. Όλες οι συνοικίες διαθέτουν σύγχρονα και πολυτελή καταλύματα αλλά σίγουρα οι πιο κοσμικές συνοικίες ειναι αυτές των Άνω και Μεσαίων Τρικάλων.

ΔΙΑΜΟΝΗ

Οι περισσότεροι ξενώνες της περιοχής έχουν διαμορφωθεί έτσι ώστε να διαθέτουν τζάκι και στην τιμή δωματίου συμπεριλαμβάνονται συνήθως και τα ξύλα που θα χρησιμοποιηθούν. Επίσης, κάτι το οποίο συνηθίζεται, είναι το δωμάτιο να διαθέτει μπάνιο με υδρομασάζ και μάλιστα σε ορισμένα ξενοδοχεία το τζακούζι βρίσκεται μέσα στο υπνοδωμάτιο. Οι τιμές φυσικά ποικίλλουν αναλόγως των υπηρεσιών που προσφέρει κάθε δωμάτιο, του μεγέθους του, της διακόσμησης και της θέας χωρίς ωστόσο να υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις. Δηλαδή, σε περιόδους υψηλής τουριστικής κίνησης, σαββατοκύριακα, γιορτές και αργίες οι τιμές κυμαίνονται περίπου από 90 έως και 130 ευρώ. Υπάρχουν βέβαια, αν το ψάξει κανείς, και πιο απλά δωμάτια, χωρίς τις παραπάνω ανέσεις που αναφέραμε, σε τιμές γύρω στα 70 ευρώ. Πάντως πολλοί ξενώνες αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους ότι σε περιόδους εκτός εορτών, τις ημέρες Δευτέρα έως Πέμπτη, γίνεται έκπτωση στις τιμές. Καλή η προσπάθειά τους αλλά δεν είμαστε σίγουροι για το πόσοι μπορούν να επωφεληθούν από αυτή την ευκαιρία.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Ας μη γελιόμαστε, στο βουνό βρισκόμαστε οπότε... enjoy the nature. Και η αλήθεια είναι ότι όλη η περιοχή της Ζήρειας είναι επαρκώς προικισμένη ώστε να εντυπωσιάσει και τους πιο δύσκολους επισκέπτες. Και δεν είναι μόνο η πυκνή βλάστηση από έλατα και πεύκα που ντύνουν τις κορυφές της Ζήρειας αλλά και δύο λίμνες, μία από τις οποίες βρίσκεται σε υψόμετρο 1.400 μέτρων και όπως είναι φυσικό το χειμώνα παγώνει εντελώς. 'Ετσι λοιπόν, η λίμνη Δασίου που απέχει γύρω στα 20 λεπτά με αυτοκίνητο από τα Τρίκαλα, αναλόγως καιρού και εδάφους, επειδή το χειμώνα η μισή διαδρομή είναι καλυμμένη με χιόνι. Αν πιστεύατε λοιπόν μέχρι τώρα ότι για να περπατήσετε σε παγωμένη λίμνη θα έπρεπε να είστε σε κάποια Σκανδιναβική χώρα, η λίμνη Δασίου σας διαψεύδει.

Η παγωμένη λίμνη Δασίου

Η παγωμένη λίμνη Δασίου

Η παγωμένη λίμνη Δασίου

Στη συνέχεια μπορεί κανείς να επισκεφτεί κανείς το Αθλητικό - Χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας και να χαρεί  την πίστα του κάνοντας σκι ή νοικιάζοντας ένα snowmobile. Για αυτούς που δεν είναι λάτρεις των χειμερινών σπορ το κεντρο διαθέτει chalet που προσφέρει διάφορα ροφήματα και μικρογεύματα.

Χιονοδρομικό κέντρο Ζήρεια

Εκτός από την λίμνη Δασίου αξίζει να επισκεφτεί κανείς και την τεχνιτή λίμνη Δόξα. Απά τα Κάτω Τρίκαλα ακολουθούμε την διαδρομή προς Καρυά.Ύστερα απο 30 χιλιόμετρα περίπου απολαμβάνει κανείς την θέα της λίμνης. Η διαδρομή μέχρι εκεί είναι πλούσια από έλατα και πυκνή βλάστηση. Αξίζει να αναφερθεί οτι στην διαδρομή αυτή συναντάμε στο χωριό Κάτω Ταρσός το σπήλαιο της Παναγιάς του βράχου.Πρόκειται για ένα διώροφο σπήλαιο, στον κάτω όροφο του οποίου είναι χτισμένο ασκηαριό - εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία.Το όλο τοπίο θυμιζει στον επισκέπτη τα Μετέωρα.

Άποψη της Παναγιάς των βράχων

Άποψη της Παναγιάς των βράχων

Στην συνέχεια αφού φτάσουμε στην κοιλάδα του Φενεού ακολουθούμε την διαδρομή προς λίμνη Δόξα. Το μεγαλυτέρο ποσοστό της διαδρομής αποτελείται από χωματόδρομο ανάμεσα σε πλατάνια και ρυάκια. Η λίμνη Δόξα δημιουργήθηκε πριν από 10 χρόνια για αρδευτικόυς λόγους αλλά στη συνέχεια αποδείχθηκε μη αξιοποιήσιμη. Τα τελευταία χρόνια αποτελεί σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής αφού εκτός της φυσικής ομορφιάς που δημιουργεί το δάσος απο μαυρόπευκα μπορεί κάποιος να επισκεφτεί τον Άγιο Φανούριο στο κέντρο της λίμνης όπως και το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του 15ου αιώνα.

       Λίμνη Δόξα

Λίμνη Δόξα

Άγιος Φανούριος

Όσοι έχουν χρόνο μπορούν να συνεχίσουν τη διαδρομή και να επισκεφτούν τα χωριά Μεσινό, Μόσια και Καστανιά που διατηρούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα. Η βλάστηση στην διαδρομή γινεται πιο πυκνή και σε κάποια σημεία υπάρχουν οριοθετημένα μονοπάτια για τους λάτρεις της πεζοπορίας. Όσον αναφορά στη λίμνη Στυμφαλία, λογω περιορισμένου χρόνου, δεν κάναμε στάση για να την εξερευνήσουμε οπότε δεν μπορουμε να εκφερουμε άποψη. Εκ πρώτης όψεως πάντως δεν μας προξένησε εντύπωση.

ΦΑΓΗΤΟ

Τα περισσότερα εστιατόρια και παραδοσιακές ταβέρνες βρίσκονται κοντά στα Τρίκαλα. Για όσους προσέχουν την διατροφή τους καλό θα ήταν να τα αποφύγουνε. Το μενού συνήθως αποτελείται απο μαγειρευτά κρέατα και πίτες. Μπορεί κανείς να δοκιμάσει αγριογούρουνο στιφάδο, αρνάκι στη γάστρα, φασολάδα καθώς και χοιρινο με δαμάσκηνα, όλα σε προσιτές τιμές (το καραμελωμένο χοιρινό με δαμάσκηνα και σύκα ηταν μούρλια!). Ταβέρνες υπάρχουν και στα γύρω χωριά που προσφέρουν πιο πολύ ψητά κρέατα "της ώρας".

Διαβάστε περισσότερα »

Που θα μας πάει ο νέος χρόνος...

Καλή Χρονιά σε όλους και καλή δύναμη. 

Ο λόγος για τον οποίο γίνεται η ανάπτυξη αυτού του ιστολογίου δεν είναι άλλος από την αγάπη για τα ταξίδια, όχι μόνο ως τρόπος αναψυχής, αλλά ως μέσο γνωριμίας, αναζήτησης, ζωής αν το θέλετε. Όχι ότι ζούμε μόνο ταξιδεύοντας, αλλά σίγουρα μαθαίνουμε πολλά όταν το κάνουμε και φυσικά ξεφεύγουμε από την κουραστική και πολλές φορές ανιαρή καθημερινότητα. Γι' αυτό δεν χάνουμε ευκαιρία, όταν αυτή μας δίνεται, να δραπετεύουμε ακόμα και για λίγες μέρες κάπου στην Ελλάδα ή το εξωτερικό. Αντιστεκόμαστε όσο μπορούμε στην οικονομική κρίση και αντί να τη χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία για να μείνουμε σπίτι, την παίρνουμε ως αφορμή για να ξεφύγουμε από τα καθιερωμένα. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι ο καινούριος χρόνος θα μας πάει σε μέρη όμορφα, σε μέρη ενδιαφέροντα, με πολυ φωτογραφικό υλικό, ιδέες, σχόλια και προτάσεις. Ακολουθήστε μας, έστω και ιντερνετικά για να μοιραστούμε τις εντυπώσεις μας.

Διαβάστε περισσότερα »